Opcje na rynku wschodzącym fx

Rynki walutowe i pochodne w gospodarkach wschodzących i umiędzynarodowienie ich walut Rynki instrumentów pochodnych w gospodarkach wschodzących kontynuują wzrost od 2017 r., Głównie dzięki bardzo silnemu wzrostowi na rynku OTC. Waluty rynków wschodzących stały się bardziej międzynarodowe, ponieważ rynki offshore mają znaczący wkład w obroty walutowe. Chiński renminbi jest aktywnie sprzedawany w ramach wschodzącej Azji. Handel walutami rynków wschodzących jest pozytywnie powiązany z wielkością transgranicznych przepływów finansowych. 1 Klasyfikacja JEL: F31, G15, G20, P45. W ostatnim dziesięcioleciu rynki walutowe i instrumenty pochodne w gospodarkach wschodzących (EME) gwałtownie się rozwijały. W poprzednich pracach Milhaljek i Packer (2017) zauważyli, że instrumenty pochodne EME silnie wyrastają z gospodarek rozwiniętych, a także stają się coraz bardziej międzynarodowe. Czy ta tendencja się utrzymywała W EMEs, które instrumenty pochodne są obecnie przedmiotem obrotu i które je sprzedają Które waluty EME są obecnie przedmiotem największej wymiany i gdzie są one przedmiotem handlu Czy niektóre waluty EME stają się regionalnymi walutami wiodącymi Czy istnieje związek między obrotem w walutach EME a cross-handlem? graniczne przepływy finansowe do iz rynków wschodzących Nasze główne ustalenia są następujące. Po pierwsze, średnie dzienne obroty w instrumentach pochodnych EME nadal rosły od 2017 r., Głównie dzięki bardzo silnemu wzrostowi w rynku pozagiełdowym (OTC). Po drugie, wzrost obrotów walutowymi instrumentami pochodnymi był najsilniejszy w przypadku innych instytucji finansowych, w tym instytucji finansowych sektora publicznego. Po trzecie, gwałtowny wzrost obrotów walutami regionu EME znacznie wzrósł, przewyższając dynamikę całkowitych obrotów walutami krajów wschodzących. Wśród walut o najwyższym wzroście obrotów znajdują się chińskie renminbi, meksykańskie peso, turecka lira i rosyjski rubel. Po czwarte, chiński renminbi odgrywa coraz ważniejszą rolę w wschodzącej Azji, chociaż regionalne znaczenie innych walut EME jest znacznie bardziej ograniczone. Po piąte, handel walutami krajów wschodzących jest dodatnio związany z wielkością transgranicznych przepływów finansowych. Pozostała część tego artykułu jest zorganizowana w następujący sposób. W pierwszej części omówiono ogólne tendencje w obrocie instrumentami pochodnymi w jurysdykcjach EME, zarówno w transakcjach pozagiełdowych, jak i na giełdach. W drugiej części skupiamy się na handlu walutami EME, który wykracza daleko poza granice rodzimych gospodarek. Trzecia sekcja analizuje powiązanie między przepływami finansowymi a obrotami walutowymi w walutach EME. Ostatnia część kończy. Wielkość i struktura rynków instrumentów pochodnych w krajach Europy, Bliskiego Wschodu i Azji Środkowej Instrumenty pochodne w krajach Europy Środkowej i Wschodniej pozostają niewielkie w porównaniu do rynków krajów rozwiniętych. W ciągu 32 EME, dla których dostępne są dane, średni dzienny obrót w systemach EME obliczany na podstawie netto-netto (tj. Korekta dla podwójnego liczenia lokalnych i transgranicznych interkurentów) wynosił 1,1 bln w kwietniu 2017 r., Czyli około 4 z tych krajów PKB, w porównaniu z 10,3 biliona w rozwiniętych gospodarkach, lub 24 PKB (wykres 1). Ogólne tempo wzrostu przewyższa tempo rozwoju gospodarek rozwiniętych, choć w przypadku 13. pozostaje raczej skromne. Jak wspomniano poniżej, odzwierciedla to spadek obrotów na giełdach EME w transakcjach pozagiełdowych. Kolejnym zastrzeżeniem, o którym należy pamiętać, jest fakt, że obrót krajowymi systemami rynków wschodzących stanowi tylko część obrotu instrumentami pochodnymi w ramach rynków wschodzących w związku z aktywnym obrotem zagranicznym. Obrót instrumentami pochodnymi w krajach EME jest zwykle bardziej skoncentrowany w segmencie kursów walutowych. Walutowe instrumenty pochodne stanowią nieco ponad połowę dziennego obrotu, a instrumenty kapitałowe i stopy procentowej około jednej piątej. Z drugiej strony, instrumenty pochodne w rozwiniętych gospodarkach są wykorzystywane głównie w celu wymiany ryzyka stopy procentowej (około 66 całkowitego obrotu) z obrotami walutowymi i rynkowymi instrumentami pochodnymi wynoszącymi tylko 28 i 6, odpowiednio. Mniejsza rola instrumentów pochodnych stopy procentowej w krajach wschodzących rynków wschodzących prawdopodobnie odzwierciedla mniejszą płynność rynków obligacji i pieniądza, a także większe znaczenie ryzyka walutowego dla wielu gospodarek krajów Europy Wschodniej i Południowej. Wydaje się, że instrumenty pochodne OTC odgrywają większą rolę w EME niż instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu giełdowego. Około 56 instrumentów pochodnych jest sprzedawanych bez recepty na rynkach wschodzących w stosunku do mniej niż połowy sprzedawanych bez recepty w rozwiniętych gospodarkach. 2 Ten stosunek transakcji OTC do sumy transakcji na instrumentach pochodnych nadal wzrasta w odniesieniu do krajów Europy Wschodniej i Południowej dla pozostałej części papieru, skoncentrujemy się na rozwoju rynków pozagiełdowych instrumentów pochodnych oraz rynków kasowych. Wzrost obrotu instrumentami pochodnymi OTC w walutach wschodzących w ostatnich latach był bardzo silny. Obroty wzrosły z 380 miliardów do 535 miliardów, lub o ponad 40 w okresie 2017-2017 (tabela 1). Wzrost był znaczny w całym zakresie instrumentów, w tym kontrakty terminowe typu forward (45), swapy walutowe (35), swapy walutowe (29) i opcje (102). W każdym z tych instrumentów wzrost obrotów był większy niż na zaawansowanych rynkach ekonomicznych. Wzrost rynkowych instrumentów pochodnych na rynku OTC - na poziomie 41 w okresie 2017-2017 - znacznie przewyższa wzrost obrotów rynku spot FX (17). Transakcje na instrumentach pochodnych walutowych stanowiły 69 wszystkich transakcji walutowych OTC w okresie badania w 2017 r., W porównaniu z 65 w 2017 r. I 61 w 2007 r. Udział walutowych instrumentów pochodnych w obrotach rynku pozagiełdowego jest obecnie znacznie wyższy (i obrót dodatkowy jest znacznie niższy) niż odpowiednie udziały w rozwiniętych gospodarkach. Znaczący udział walutowych instrumentów pochodnych we wzroście obrotów w walutach EME jest zgodny z poglądem, że rosnące znaczenie ma hedgingowy popyt i spekulacje zagranicznych inwestorów portfelowych - zainteresowanych złagodzeniem ryzyka kursowego ich lokalnych inwestycji walutowych lub spekulacji na temat ruchów walutowych. . Jednocześnie międzynarodowe przepływy kapitału mają coraz większy wpływ na stabilność krajowych gospodarek i systemów finansowych (Lane (2017)). Stosunkowo mniejszy udział transakcji kasowych w obrotach rynku walut EME może również odzwierciedlać wciąż ograniczoną skalę transakcji o wysokiej częstotliwości (HFT) w tych walutach, ponieważ HFT jest bardziej powszechny na rynku spotowym niż na rynkach instrumentów pochodnych. Rosnące znaczenie innych instytucji finansowych Wzrost obrotu instrumentami pochodnymi w obrocie pozagiełdowym na rynkach wschodzących różnił się znacznie w zależności od rodzaju kontrahenta (tabela 2). Zwiększone transakcje są najbardziej widoczne w przypadku innych instytucji finansowych, do których należą banki niebędące bankami sprawozdającymi, inwestorzy instytucjonalni, fundusze hedgingowe i zastrzeżone firmy handlowe, a także oficjalne instytucje finansowe sektora. Udział walutowych instrumentów pochodnych w całkowitych obrotach instrumentami pochodnymi OTC wzrósł z 30 do 32 w latach 2017-2017, po jeszcze wyraźniejszym wzroście w latach 2007-2017. Tymczasem udział handlu z podmiotami zajmującymi się raportowaniem, zwykle bankami komercyjnymi i inwestycyjnymi, spadł z 61 do 58 w 2007 i 2017 r. Oraz do 57 w 2017 r. Na tę tendencję podąża szereg czynników. W szczególności, podczas gdy handel głównymi walutami od pewnego czasu wiązał się z bardzo niskimi kosztami transakcji, wiele walut EME dopiero niedawno osiągnęło niższe koszty transakcji (zob. Rime i Schrimpf (2017)). 3 Jest również możliwe, że wysokie różnice w oprocentowaniu i zakres lewarowanych transakcji carry trade w niektórych walutach EME zwiększyły zainteresowanie inwestorów: szczególnie silny wzrost odnotowano w okresie od kwietnia 2017 r. Do kwietnia 2017 r. W wielu walutach o wysokim oprocentowaniu powszechnie uznawanych za wartości docelowe carry trade takie jak indyjska rupia, meksykańskie peso i turecka lira. Zmniejszenie barier w mobilności kapitału w niektórych krajach może również przyczynić się do wzrostu znaczenia obrotów z innymi instytucjami finansowymi. W przeszłości ograniczona otwartość rachunku kapitałowego zmniejszyła udział w handlu z klientami finansowymi (Tsuyuguchi i Wooldridge (2008)). Innym możliwym wyjaśnieniem jest to, że działalność innych instytucji finansowych może częściowo odzwierciedlać oficjalne interakcje między sektorem a rynkami walutowymi, takie jak interwencja walutowa, w której sektor publiczny opierał się presji na aprecjację. Nowe badanie dzieli kategorię innych instytucji finansowych na podkategorie. Warto zauważyć, że instytucje finansowe sektora oficjalnie zajmują zazwyczaj większy udział w kategorii innych instytucji finansowych w gospodarkach wschodzących (około 7) niż w instytucjach zaawansowanych (2). Udział ten jest najwyższy w wschodzącej Azji (8), tym bardziej, że w regionach nie uwzględniono dwóch największych centrów finansowych (10). Pozagiełdowe instrumenty pochodne na stopy procentowe Rynki instrumentów pochodnych w krajach Europy Wschodniej są wciąż na wczesnym etapie rozwoju. W ciągu ostatnich trzech lat wzrosły one o jedną trzecią, ale średni dzienny obrót w wysokości 84 miliardów (tabela 3) pozostaje na poziomie jedynie 15 rynków FX OTC. Obrót instrumentami pochodnymi stopy procentowej w krajach wschodzących również jest mniejszy niż 4 w krajach rozwiniętych, w porównaniu do znacznie większej części 19 w przypadku obrotu instrumentami pochodnymi w obrocie OTC. Jeśli chodzi o obroty tylko na giełdach, kraje Europy Środkowo-Wschodniej również pozostają w tyle, na poziomie 3 obrotów na zaawansowanych giełdach gospodarki. Wzrost obrotów instrumentami pochodnymi stopy procentowej w EME był niemal w całości napędzany przez Azję. Aktywność była szczególnie silna w Hongkongu SAR i Singapurze, które łącznie stanowiły 16 punktów procentowych 33 wzrostu. Z kolei obroty spadły o 35 w Ameryce Łacińskiej, z powodu 50 spadku instrumentów pochodnych na stopę procentową w Brazylii, najbardziej aktywnego rynku w regionie. Opóźniony rozwój instrumentów pochodnych stóp procentowych EME w stosunku do rynków walutowych znajduje również odzwierciedlenie w dużym udziale segmentu dealerów sprawozdawczych. Prawie 60 transakcji przechodzi przez dealerów raportujących, tylko nieznacznie mniej niż w poprzednich ankietach. Natomiast w rozwiniętych gospodarkach udział w obrotach dealerów raportujących wynosi niewiele ponad jedną trzecią. 4 Obrót walutami regionu EME: onshore versus offshore Wcześniejsza analiza skupiała się na handlu walutami w jurysdykcjach EME. ale w ostatnich latach handel walutami EME - w szczególności na morzu - był jeszcze bardziej dynamiczny. Światowe transakcje kasowe na rynku pozagiełdowym i transakcje na instrumentach pochodnych wzrosły o ponad 71 w okresie 2017-2017 (tabela 4). Jest to znacznie powyżej wzrostu transakcji walutowych, które mają miejsce wyłącznie w jurysdykcjach EME. Wzrost globalnego obrotu jest znacznie większy niż 34-krotny wzrost obrotów w przypadku zaawansowanych walut ekonomicznych. Spośród walut rynków wschodzących rynki wschodzących rynków azjatyckich nadal stanowią prawie połowę (47) całkowitego obrotu, podczas gdy rynki Ameryki Łacińskiej i centraleastern stanowią odpowiednio 22 i 24. Obroty w walutach Ameryki Łacińskiej wzrosły najbardziej, o 144 w okresie od 2017 do 2017 r. Chociaż Ameryka Łacińska zaczynała od dużo niższej bazy, w rzeczywistości przyczyniła się do wzrostu obrotu walutami w EME, podobnie jak wschodząca Azja. Spośród określonych walut wzrost obrotów w chińskim renminbi, meksykańskim peso i realu brazylijskim był szczególnie szybki odpowiednio na poziomie 249, 171 i 117. Najszybszy wzrost obrotów walutami regionu EME znajduje się w segmencie offshore: 5 udział zagranicznych transakcji walutowych stale rośnie w szerokim spektrum walut (wykres 2). Podczas gdy udział handlu zagranicznego w walucie nie jest jedynym wskaźnikiem, jest to ważna miara tego, jak międzynarodowa jest waluta. 6 Ogólnie wzrost codziennych obrotów zagranicznych azjatyckich walut przyczynił się do 35 punktów procentowych do ich całkowitego wzrostu o 41 w okresie 2017-2017. Podobny wzór pojawia się w przypadku innych głównych regionów EME - Ameryki Łacińskiej i Europy środkowo-wschodniej. Jest to również zgodne z poprzednimi okresami, takimi jak lata 2007-2017, kiedy to transakcje offshore były równie dominującym motorem obrotów w walutach EME. 7 Wzrost obrotów EME w obrocie dewizowym znacznie wykracza poza wzrost obrotów w handlu zagranicznym, co sugeruje, że sfinansowanie walut EME było kontynuowane, podobnie jak we wcześniejszych okresach (McCauley i Scatigna (2017)). Rola renminbi i ograniczony handel regionalny walutami krajów wschodzących Pomimo wzrostu obrotów na rynku offshore, handel większością walut EME w ich bliskim regionie geograficznym pozostaje dość ograniczony. Wschodzące waluty azjatyckie są najbardziej regionalnie notowane w głównych regionach rynków wschodzących, a ponad jedna czwarta (26) obrotów odbywa się na morzu, ale w ramach wschodzącej Azji (tabela 5). Niemniej jednak, handel offshore w Wielkiej Brytanii (19) i Stanach Zjednoczonych (8) razem stanowią większy udział w obrotach wschodzących walut azjatyckich - i to pomimo dużych morskich centrów handlowych w Hongkongu i Singapurze. W rozwijającej się Azji chińskie renminbi odgrywa coraz ważniejszą rolę, ponieważ znacząca część jego obrotów generowana jest na morzu w regionie. Obroty na morzu wynoszą 86 miliardów dziennie, co odpowiada 72 globalnym wolumenom na całym świecie, a prawie dwie trzecie przypada na wschodzącą Azję. Pod tym względem chiński renminbi jest wyjątkowy wśród wszystkich głównych walut rynków wschodzących. Mimo że wysoki współczynnik offshore wynika po części z ograniczeń w handlu na lądzie, jego znaczny wzrost obrotów w rozwijającej się Azji odzwierciedla coraz bardziej dominującą rolę gospodarczą i finansową Chin w regionie (Park and Song (2017), Cheng i in. (2017)). Żaden inny główny region rynków wschodzących nie ma waluty regionalnej o podobnym znaczeniu. Chociaż zarówno latynoamerykańskie, jak i centraleastern europejskie (CEE) waluty są w dużej mierze sprzedawane poza ich macierzystą jurysdykcją (wskaźniki offshore odpowiednio 76 i 73), ich penetracja na morzu w obrębie ich odpowiednich regionów geograficznych jest praktycznie zerowa. Podczas gdy meksykańskie peso i brazylijski realny są obecnie pierwszą i piątą najczęściej notowanymi walutami EME na świecie, ich wzrost napędzany był głównie przez rynki instrumentów pochodnych zlokalizowane w Stanach Zjednoczonych (41) i Wielkiej Brytanii (26). Tymczasem rola strefy euro w handlu walutami CEE stała się dość ograniczona (8 z łącznych i 11 obrotów offshore) - być może w wyniku przesunięcia przez banki biur handlowych do Londynu. Wielka Brytania jako centrum handlu zagranicznego i dolar amerykański jako waluta pojazdu Ponieważ waluty EME stawały się coraz bardziej międzynarodowe, Wielka Brytania stała się ich wiodącym hubem handlu zagranicznego. Łącznie 30 obrotów rynku pozagiełdowego FX z udziałem walut regionu EME ma miejsce w Wielkiej Brytanii (tabela 5). Kolejnym co do wielkości centrum handlu zagranicznego to Stany Zjednoczone, które mają 16 lat, a wzrost napędzany jest głównie przez meksykańskie peso i real brazylijski. Wielka Brytania ma jednak duży udział w obrotach we wszystkich walutach EME, praktycznie bez wyjątków. I jego rola jako centrum handlu zagranicznego rozwija się. W 2007 r. Zjednoczone Królestwo zgłosiło udział 13 światowego rynku walutowego dla walut krajów Europy Wschodniej, który wzrósł do 22 w 2017 r., A następnie do 30 w 2017 r. 8 Zgodnie z rosnącą internacjonalizacją, ale ograniczona jest regionalizacja walut EME. oraz ustalona rola dolara amerykańskiego jako waluty pojazdu. Ulepszone raportowanie transakcji typu offshore wobec głównych walut EME w badaniu z 2017 r. Pozwala po raz pierwszy na precyzyjne i kompleksowe spojrzenie na transakcje walutowe EME w stosunku do dolara amerykańskiego. 9 Wykres 3 pokazuje wszystkie waluty EME, dla których zebrano te dane. W przeważającej mierze główne waluty EME są przedmiotem obrotu w stosunku do dolara amerykańskiego - i dotyczy to zarówno rynku kasowego, jak i rynku instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. 10 Transgraniczne przepływy finansowe i internacjonalizacja walut rynków wschodzących Duży wzrost obrotów walutowych zbiegł się w czasie z gwałtownymi transgranicznymi przepływami pieniężnymi do iz rynków wschodzących w tym samym okresie. Bardzo niskie stopy procentowe i niekonwencjonalna polityka pieniężna w rozwiniętych gospodarkach w latach 2017-13 zwiększyły apetyt międzynarodowych inwestorów i banków na aktywa rynków wschodzących (Caruana (2017), Rey (2017)). Ponadto kryzysy w Europie zachęciły wielu międzynarodowych inwestorów do większego skoncentrowania się na rynkach wschodzących. Podczas gdy powiązanie między bardziej szeroko zakrojonymi środkami makroekonomicznymi, takimi jak PKB per capita lub handel transgraniczny, a rozwojem rynku walutowego jest dobrze udokumentowane, mniej intensywnie badano związek między transgranicznymi powiązaniami finansowymi a rozwojem rynku walutowego. 11 Badamy potencjalne znaczenie tego związku, analizując korelację między przepływami funduszy inwestycyjnych 12 a obrotami rynku walutowego. Od EPFR, dostawcy danych, uzyskujemy cotygodniowe przepływy funduszy kapitałowych i obligacji oraz ich alokację do poszczególnych EME. Następnie przybliżamy dzienne obroty bezwzględne, uśredniając sumę bezwzględnych przepływów tygodniowych w kwietniu (podzieloną przez średnią liczbę dni roboczych) w ciągu 12 miesięcy poprzedzających odpowiednie trzyletnie badania (kwiecień 2007, 2017 i 2017). Obroty rynku walutowego mierzone są jako globalny obrót odpowiednich walut EME w ramach przeprowadzanych co trzy lata sondaży. Wykres 4 pokazuje dwuwymiarowe korelacje przepływów portfela funduszy inwestycyjnych i obrotów walutowych w głównych regionach EME. Wykresy rozproszenia przedstawiają jeden punkt dla transgranicznych przepływów portfela brutto poszczególnych krajów (oś x, w dziennikach) i globalny obrót rynku walutowego w odpowiedniej walucie (oś y, w dziennikach). W każdym panelu obliczamy wszystkie dostępne paragrafy rotacji przepływów pieniężnych w portfelu za ostatnie trzy Triennale Ankiety łącznie. Zgodnie z ideą, że międzynarodowi inwestorzy mogą być istotną siłą napędową rosnącego popytu na waluty EME, każdy panel na wykresie 4 wykazuje dodatnią i statystycznie istotną zależność między przepływami portfela do iz rynków wschodzących a obrotami rynku walutowego w odpowiednich walutach. waluty. Szacowana wielkość powiązania różni się w regionach EME, ale we wszystkich przypadkach ma znaczenie ekonomiczne. W przypadku Azji, na przykład, 10 wzrost transgranicznych przepływów funduszy wiąże się z 7 wzrostem globalnych obrotów walutowych w azjatyckich walutach wschodzących w Ameryce Łacińskiej, związek jest jeszcze silniejszy, o 10,13. Chociaż wyniki są niepewne i należy je interpretować ostrożnie, sugerują jednak istotną rolę przepływów finansowych w wyjaśnianiu wzrostu obrotów w walutach EME. Wniosek Wzrost rynku walutowego w walutach rynków wschodzących wynika głównie ze wzrostu na rynkach instrumentów pochodnych. Jednocześnie coraz większa część walut rynków wschodzących jest przedmiotem transakcji offshore iw tym sensie waluty te stają się bardziej międzynarodowe. Jednak ze znacznym wyjątkiem chińskiego renminbi w wschodzącej Azji handel zagraniczny walut krajów wschodzących w ich bliskim regionie geograficznym jest stosunkowo niewielki. Jednym z wyjaśnień zarówno dla silnego wzrostu na rynku instrumentów pochodnych, jak i internacjonalizacji walut EME jest rosnące zapotrzebowanie ze strony międzynarodowych inwestorów na rozszerzenie lub zabezpieczenie ekspozycji na ryzyko walutowe, co znalazło odzwierciedlenie w silnej korelacji między wzrostem obrotów walutowych EME i wzajemnych powiązań. przepływy funduszy. Referencje Caruana, J (2017): Globalna płynność: gdzie stoimy, przemówienie na Międzynarodowej Konferencji Bank of Korea 2017 w sprawie oceny globalnej płynności w globalnych ramach, Seul, Korea, czerwiec. Cheng, X, D He i C Shu (2017): Wpływ renminbi na waluty azjatyckie: rola rynku offshore, mimeo. Forbes, K and F Warnock (2017): Fale przepływu kapitału: przepięcia, przystanki, lot i redukcja, Journal of International Economics. tom 88 (2), s. 235-51. Frankel, J (2017): Wzrost wartości RMB jako waluty międzynarodowej: uczenie się od precedensów historycznych, prezentacja na konferencji Asia Pacific Equity Conference, Boston, Massachusetts, wrzesień. Goldberg, L (2017): Międzynarodowa rola dolara: Czy to ma znaczenie, jeśli to się zmieni, w F Westermann i Y Cheung (red.), Globalnej współzależności, De-Coupling i Re-Coupling. MIT Naciśnij. King, M and D Rime (2017): 4 bilionowe pytanie: co tłumaczy wzrost kursu walutowego od 2007 roku, BIS Quarterly Review. Grudzień. Lane, P (2017): Międzynarodowe przepływy kapitału i krajowe warunki finansowe, referat przedstawiony na konferencji Banku Tajlandii i Międzynarodowego Funduszu Walutowego na temat polityki pieniężnej w połączonej gospodarce, Bangkok, Tajlandia, listopad. McCauley, R and M Scatigna (2017): Waluty coraz bardziej finansowe, kwartalny przegląd BIS. w najważniejszych punktach statystyki międzynarodowej BIS, grudzień. Mihlajek, D and F Packer (2017): Instrumenty pochodne na rynkach wschodzących, kwartalny przegląd BIS. Grudzień. Piosenka Park, Y i C (2017): Renminbi internacjonalizacja: perspektywy i implikacje dla integracji gospodarczej w Azji Wschodniej, azjatyckich dokumentach ekonomicznych. t. 10 (3), s. 42-72. Rey, H (2017): Globalny cykl finansowy i niezależność polityki pieniężnej, referat przedstawiony podczas Sympozjum Polityki Gospodarczej 2017, Bank Rezerw Federalnych w Kansas City, Jackson Hole, Wyoming, sierpień. Rime, D and A Schrimpf (2017): Anatomia globalnego rynku walutowego poprzez pryzmat trzyletniego sondażu z 2017 r., BIS Quarterly Review. Grudzień. Thimann, C (2008): Globalne role walut, International Finance. nr 11 (3), s. 211-45. 1 Poglądy wyrażone w tym artykule są poglądami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy BIS. Jesteśmy wdzięczni Claudio Borio, Robertowi McCauleyowi, Andreasowi Schrimpfowi, Ilhyock Shim, Chang Shu, Christianowi Upperowi i Philipowi Wooldridge'owi za uwagi na temat wcześniejszych wersji artykułu. Dziękujemy Jimmy'emu Shekowi, Denisowi Petre i Bat-el Bergerowi za pomoc w analizie statystycznej. 2 Może to wynikać z częściowego pokrycia gospodarek wschodzących w danych dotyczących instrumentów pochodnych będących w obrocie giełdowym BIS. 3 Transakcje o wysokiej częstotliwości były cytowane wcześniej w związku z szybkim wzrostem w zaawansowanych gospodarkach handlowych z innymi instytucjami finansowymi (King and Rime (2017)). Sądzimy jednak, że jest to mało prawdopodobne w przypadku rynków wschodzących, przynajmniej nie w tym samym stopniu, ponieważ HFT jest bardziej powszechny na rynkach kasowych niż na rynkach instrumentów pochodnych. W przyszłości handel wysokimi częstotliwościami w walutach EME może jednak przyspieszyć, ponieważ waluty EME coraz częściej pojawiają się na odpowiednich elektronicznych platformach transakcyjnych. 4 Druga kategoria główna, inne instytucje finansowe, odpowiada tylko za 33 obrotu OTC instrumentów pochodnych w krajach Europy Środkowej i Wschodniej (59 w rozwiniętych gospodarkach). Mimo że dalszy podział tej kategorii nie jest dostępny, prawdopodobnie odzwierciedla to mniejszy udział w obrotach inwestorów instytucjonalnych, funduszy hedgingowych i podmiotów prowadzących handel na własny rachunek. Zazwyczaj wskazuje to na wczesny etap rozwoju rynku. 5 Definiujemy transakcje offshore jako wszystkie transakcje realizowane poza jurysdykcją, w której emitowana jest waluta. 6 Internacjonalizacja currencys obejmuje znacznie więcej wymiarów niż tylko lokalizacja transakcji. Mówiąc bardziej ogólnie, internacjonalizacja oznacza rosnące wykorzystanie walut przez nierezydentów jako zasób wartości (np. Międzynarodowe rezerwy), medium wymiany (np. Fakturowanie handlu) i jednostkę rozliczeniową (Frankel (2017)). Zobacz także dyskusję w Goldberg (2017). 7 Od 2017 r. Sprawozdawczość w zakresie transakcji typu offshore w 24 walutach spoza G8 jest obowiązkowa, korygując uprzedzenia w dół dotyczące poprzednich badań. Do 2017 r. Sprawozdawczość w przypadku walut innych niż główne była obowiązkowa tylko w kraju emitującym, podczas gdy raportowanie transakcji offshore w walutach innych niż główne pozostawiono uznaniu jurysdykcji offshore. 8 Ponieważ wymogi w zakresie sprawozdawczości zmieniały się z czasem, wzrost ten w pewnym stopniu odzwierciedla zaniżone wyniki w poprzednich okresach. Zobacz także przypis 5. 9 Poza zagranicznymi transakcjami denominowanymi w dolarach amerykańskich z brazylijskim rzeczywistym chińskim renminbi, dolarem hongkońskim, indyjską rupią, koreańską wygraną i południowoafrykańską randą oraz walutami G8 objętymi badaniem w 2017 r., Najnowsze ankieta wymaga raportowania transakcji w dolarach amerykańskich z sześcioma dodatkowymi walutami rynków wschodzących plus dwie zaawansowane waluty gospodarcze: peso meksykańskie, polski złoty, rosyjski rubel, dolar singapurski, nowy dolar tajwański i lira turecka plus dolara nowozelandzkiego i Korona norweska. Zgłoszono również obrót na morzu w stosunku do euro i japońskiego jena (więcej szczegółów można znaleźć w dokumencie bis. orgpublrpfx13.htm). 10 Dotyczy to zarówno transakcji lądowych, jak i offshore (odpowiednio 89 i 86 transakcji odbywa się za dolara amerykańskiego). Wyjątkiem jest złoty polski, który szczególnie na rynku spot wymieniany jest głównie z euro. 11 Jednym z wyjątków jest Thimann (2008), który uważa, że ​​rozwój instrumentów finansowych denominowanych w krajowej walucie krajowej "wschodzących gospodarkach" pomaga wyjaśnić wielkość transgranicznych portfeli. 12 Wzajemne przepływy funduszy są również pośrednikiem dla działalności inwestycyjnej międzynarodowych inwestorów, którzy prawdopodobnie będą głównym motorem popytu na zabezpieczenie walutowe. W związku z tym nasza miara pozwala na bardziej bezpośrednią interpretację wyników, ale jest węższa niż przepływ portfela z danych bilansu płatniczego wykorzystywanych w literaturze (Forbes i Warnock (2017)). 13 Jest to całkowity wpływ przepływów finansowych na obroty FX OTC, w tym potencjalny wpływ innych zmiennych, takich jak PKB lub handel na przepływy finansowe. Po uwzględnieniu PKB w regresji współczynniki przepływów funduszy pozostają stałe dodatnie, ale współczynniki PKB są nieznaczne lub ujemne. Szacunki są bardzo podobne, gdy patrzymy na korelację między przepływami transgranicznymi a obrotami rynku instrumentów pochodnych tylko. Waluty walutowe: waluty rynków wschodzących Chociaż większość transakcji odbywa się w walutach największych gospodarek uprzemysłowionych, to rynki wschodzące i ich waluty grają coraz ważniejszą rolę na międzynarodowych rynkach finansowych. Dlatego inwestorzy zainteresowani obrotem walutami będą chcieli uzyskać zrozumienie wyjątkowych wyzwań i możliwości stojących przed wschodzącymi gospodarkami rynkowymi, aby mogli sformułować własną perspektywę dotyczącą możliwości handlu walutami rynków wschodzących. Gospodarki wschodzące Rynki wschodzące to kraje rozwijające się, których przemiany mają wymiar gospodarczy, polityczny, społeczny i demograficzny. Wymienione kraje (jako rynki wschodzące) wahają się od Kenii, przy dochodzie na mieszkańca wynoszącym 350 w 2000 r., Przy dochodzie na mieszkańca niewiele powyżej 5000, zgodnie z dokumentem roboczym MFW "Co nowego pojawia się", opracowanym przez Ashoka Mody (Wrzesień 2004). W krajach rynków wschodzących systemy finansowe i bankowe zazwyczaj wciąż się kształtują (w porównaniu z gospodarkami bardziej rozwiniętymi), a ludność z klasy średniej może być mała lub wręcz nieistniejąca. Te cechy powodują większą niestabilność finansową i większe wahania między dobrobytem gospodarczym a spadkiem gospodarczym. Ponadto rynki wschodzące często mają mniej stabilne systemy polityczne niż kraje rozwinięte, co powoduje większą możliwość rządowych działań, które negatywnie wpływają na inwestorów. (W przypadku czytania w tle, patrz Nowy świat walut rynków wschodzących i czym jest gospodarka rynków wschodzących) Unikalna charakterystyka walut rynków wschodzących Waluty rynków wschodzących są unikalne pod wieloma względami. Ponieważ kraje rozwijające się rozwijają się ekonomicznie i politycznie, istnieje szczególne ryzyko związane z inwestowaniem w waluty rynków wschodzących. Ryzyko polityczne zawsze stanowi problem dla międzynarodowych inwestorów, ale rynki wschodzące mają tendencję do jeszcze większej niepewności na arenie politycznej. Nagłe zmiany w reżimie politycznym mogą spowodować duże nieoczekiwane zmiany cen walut, potencjalnie generując duże straty dla inwestorów. W skrajnych przypadkach niektóre rynki wschodzące mają ograniczoną zdolność inwestorów do wycofywania waluty z kraju, a tym samym skutecznego zamrożenia kapitału inwestycyjnego. (Aby uzyskać więcej informacji, sprawdź Ocena ryzyka kraju dla inwestycji międzynarodowych.) Kolejną unikalną cechą rynków wschodzących jest struktura ich walut. Większość większych gospodarek, takich jak Stany Zjednoczone. Wielka Brytania. Japonia i Kanada mają niezależne waluty, które mogą swobodnie pływać. Dla kontrastu, wiele krajów rynków wschodzących nie pozwala na swobodny przepływ ich walut. Popularną formą zarządzania walutą jest ustalenie waluty krajowej na obcą walutę. Ta obcą walutą jest zwykle dolar amerykański lub kosz (grupa) walut krajów rozwiniętych, takich jak dolar amerykański, euro i jen. Na przykład, Hongkong zarządza swoją walutą w stosunku do dolara amerykańskiego, podczas gdy waluta chińska unosi się w zakresie wobec koszyka walut obcych. Praktyczność handlu walutami rynków wschodzących Dla wielu inwestorów indywidualnych waluty rynków wschodzących mogą nie być praktyczne. Rynki wschodzące często cierpią z powodu braku płynności oraz dużych spreadów między cenami kupna i sprzedaży, które nasilają się w okresach niestabilności rynku. Ta zmienność wynika z nieodłącznego ryzyka związanego z znacznie wyższym ryzykiem gospodarczym, finansowym i politycznym. Większa zmienność może przynieść dodatkowe możliwości handlowe, ale także drastycznie zwiększa szanse poniesienia dużych strat. Dlatego też handel walutami na rynkach wschodzących często najlepiej pozostawić najbardziej doświadczonym i dobrze skapitalizowanym indywidualnym podmiotom gospodarczym. Nie oznacza to, że inwestorzy indywidualni, którzy nie mogą lub nie chcą bezpośrednio handlować tymi walutami, nie mogą być narażeni na waluty rynków wschodzących. Kiedy inwestorzy kupują lub sprzedają akcje krajów rozwijających się, obligacje, fundusze inwestycyjne. lub fundusz wymiany. oni również skutecznie kupują lub sprzedają tę walutę kraju. Dlatego inwestor posiadający duży pakiet akcji w Meksyku może skorzystać z silniejszego meksykańskiego peso. Z drugiej strony amerykański inwestor, który chce kupić akcje, ma nadzieję, że dolar amerykański umocni się przed tajlandzkim bahtem przed zakupem. Krótko mówiąc, inwestor amerykański powinien mieć nadzieję na umocnienie się dolara amerykańskiego przed zakupem zagranicznych papierów wartościowych i wzmocnienie walut obcych (w stosunku do dolara amerykańskiego) przed sprzedażą zagranicznych papierów wartościowych. Chociaż typowa ekspozycja inwestorów na waluty rynków wschodzących (lub inne waluty obce) może nie wydawać się znacząca, inwestorzy giełdowi lub inwestujący w obligacje robią znaczące zakłady dotyczące przyszłego kierunku walut. W rzeczywistości w danym roku fluktuacje walutowe mogą zwiększać lub zmniejszać wyniki portfela międzynarodowego 10. Jest to ważny czynnik, o którym należy pamiętać, i oznacza, że ​​nawet międzynarodowi inwestorzy, którzy nie zamierzają bezpośrednio handlować walutami, powinni rozumieć wpływ waluty ruchy mogą mieć wpływ na zagraniczne akcje i obligacje. Co to jest gospodarka rynków wschodzących Gospodarka rynków wschodzących (EME) definiowana jest jako gospodarka o niskim lub średnim dochodzie na mieszkańca. Takie kraje stanowią około 80 globalnej populacji i reprezentują około 20 gospodarek światów. Termin został ukuty w 1981 roku przez Antoine W. Van Agtmael z International Finance Corporation Banku Światowego. Although the term emerging market is loosely defined, countries that fall into this category, varying from very big to very small, are usually considered emerging because of their developments and reforms. Hence, even though China is deemed one of the worlds economic powerhouses, it is lumped into the category alongside much smaller economies with a great deal less resources, like Tunisia. Both China and Tunisia belong to this category because both have embarked on economic development and reform programs, and have begun to open up their markets and emerge onto the global scene. EMEs are considered to be fast-growing economies. What an EME Looks Like EMEs are characterized as transitional, meaning they are in the process of moving from a closed economy to an open market economy while building accountability within the system. Examples include the former Soviet Union and Eastern bloc countries. As an emerging market, a country is embarking on an economic reform program that will lead it to stronger and more responsible economic performance levels, as well as transparency and efficiency in the capital market. An EME will also reform its exchange rate system because a stable local currency builds confidence in an economy, especially when foreigners are considering investing. Exchange rate reforms also reduce the desire for local investors to send their capital abroad (capital flight). Besides implementing reforms, an EME is also most likely receiving aid and guidance from large donor countries andor world organizations such as the World Bank and International Monetary Fund . One key characteristic of the EME is an increase in both local and foreign investment (portfolio and direct). A growth in investment in a country often indicates that the country has been able to build confidence in the local economy. Moreover, foreign investment is a signal that the world has begun to take notice of the emerging market, and when international capital flows are directed toward an EME, the injection of foreign currency into the local economy adds volume to the countrys stock market and long-term investment to the infrastructure. For foreign investors or developed-economy businesses, an EME provides an outlet for expansion by serving, for example, as a new place for a new factory or for new sources of revenue. For the recipient country, employment levels rise, labor and managerial skills become more refined, and a sharing and transfer of technology occurs. In the long-run, the EMEs overall production levels should rise, increasing its gross domestic product and eventually lessening the gap between the emerged and emerging worlds. Portfolio Investment and Risks Because their markets are in transition and hence not stable, emerging markets offer an opportunity to investors who are looking to add some risk to their portfolios. The possibility for some economies to fall back into a not-completely-resolved civil war or a revolution sparking a change in government could result in a return to nationalization. expropriation and the collapse of the capital market. Because the risk of an EME investment is higher than an investment in a developed market, panic, speculation and knee-jerk reactions are also more common - the 1997 Asian crisis, during which international portfolio flows into these countries actually began to reverse themselves, is a good example of how EMEs can be high-risk investment opportunities. (For more insight on getting into emerging economies, read Forging Frontier Markets .) However, the bigger the risk, the bigger the reward. so emerging market investments have become a standard practice among investors aiming to diversify while adding risk. (For more details on the advantages and disadvantages of making foreign investments, see Is Offshore Investing For You and Going International .) Local Politics vs. Global Economy An emerging market economy must have to weigh local political and social factors as it attempts to open up its economy to the world. The people of an emerging market, who are accustomed to being protected from the outside world, can often be distrustful of foreign investment. Emerging economies may also often have to deal with issues of national pride because citizens may be opposed to having foreigners owning parts of the local economy. Moreover, opening up an emerging economy means that it will also be exposed not only to new work ethics and standards, but also to new cultures. The introduction and impact of, say, fast food and music videos to some local markets has been a by-product of foreign investment. Over the generations, this can change the very fabric of a society and if a population is not fully trusting of change, it may fight back hard to stop it. Although emerging economies may be able to look forward to brighter opportunities and offer new areas of investment for foreign and developed economies. local officials in EMEs need to consider the effects of an open economy on citizens. Furthermore, investors need to determine the risks when considering investing in an EME. The process of emergence may be difficult, slow and often stagnant at times. And even though emerging markets have survived global and local challenges in the past, they had to overcome some large obstacles to do so. Miara związku między zmianą ilości żądanej danego towaru a zmianą jego ceny. Cena. Łączna wartość rynkowa w dolarach wszystkich dostępnych akcji spółki. Kapitalizacja rynkowa jest obliczana poprzez pomnożenie. Frexit krótko dla quotFrench exitquot to francuski spinoff terminu Brexit, który pojawił się, gdy Wielka Brytania głosowała. Zlecenie złożone z brokerem, który łączy w sobie funkcje zlecenia stopu z zleceniami limitów. Zlecenie stop-limit będzie. Runda finansowania, w ramach której inwestorzy nabywają akcje od spółki o niższej wycenie niż wycena na rzecz spółki. Ekonomiczna teoria łącznych wydatków w gospodarce i jej wpływ na produkcję i inflację. Rozwinęła się ekonomia keynesowska.